 |
|
Kiedy w 1982 roku Steven Spielberg podarował światu E.T., J.J. Abrams miał 16 lat. Teraz, prawie 30 lat później, Abrams postanowił najwyraźniej pokazać światu, że gatunek nie umarł i razem ze Spielbergiem (produkcja) stworzyli film tak pełen analogii, że mógłby być nazwany hołdem dla Science fiction lat 80’tych. Analogiczna jest historia, przesłanie, nawet w rolach pierwszoplanowych obsadzono dzieci (w tym obiecującą Elle Fanning, czyżby panowie chcieli z niej zrobić drugą Drew Barrymore?). Co z tego wyszło? Na pewno film wtórny, który nie pokazuje nic, czego widzowie by jeszcze do tej pory nie widzieli. Czy wobec tego film jest nie warty oglądania? To zależy, czy należymy do pokolenia, które z wypiekami na twarzy oglądało Bliskie spotkania trzeciego stopnia, E.T., a trochę później Noc żywych trupów Georga A. Romero, i tym podobne klasyki kina lat 80 i wcześniej. Super 8 jest pełen odniesień do tego właśnie gatunku i osobiście uważam, że tak powinien być odbierany. Dzisiaj filmy robi się troszkę inaczej, bohaterowie powinni mieć głębię i rozterki emocjonalne, a tutaj tego nie ma. Film jest prosty i nie posiada przesłania głębszego niż „kosmici też mają uczucia” i taki miał być w założeniu – film czysto rozrywkowy.
Niewiele można tutaj pisać o grze aktorskiej, głównie widać dzieciaki. Obiecująco Elle Fanning i Joel Courtney, bardzo zabawnie także Ryan Lee, ale raczej jako postać charakterystyczna.
Super 8 może się nie podobać, to na pewno, ale jak każdy film Abramsa jest pozycją ciekawą i mało kto przechodzi obok obojętny.
| Ocena (0-10): | |
| Gra aktorska: | 4 |
| Czas trwania: | 7 |
| Montaż: | 8 |
| Muzyka: | 8 |
| Dialogi: | 5 |
| Spójność fabuły: | 3 |
| Efekty specjalne: | 5 |
| Średnia ocena: | 5,71 |
0 komentarze:
Prześlij komentarz